3. ด้านอาหารและการเป็นอยู่
 

มหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย เป็นสถาบันที่มีพระภิกษุ-สามเณรเข้าพักศึกษาเล่าเรียนอยู่เป็นจำนวนมากและตั้งอยู่ห่างจากชุมชน จึงไม่สะดวกที่จะออกรับบิณฑบาต เนื่องจากไม่เพียงพอสำหรับพระภิกษุ – สามเณร ซึ่งอยู่กันเป็นจำนวนมาก จึงจำเป็นต้องจัดตั้งโรงครัวประกอบอาหารเช้า-เพล ปัจจุบันใช้จ่ายด้านค่าภัตตาหารประมาณวันละ 25,000.- ถึง 30,000.-บาท นับว่าเป็นภาระหนักพอสมควรสำหรับผู้บริหาร แต่ด้วยแรงศรัทธาของท่านพุทธศาสนิกชนที่เล็งเห็นถึงความสำคัญของการศึกษาสำหรับพระภิกษุ – สามเณร จึงได้บริจาคทรัพย์ตั้งกองทุนมูลนิธิ ในมูลนิธิมหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย เพื่อนำดอกผลมาเป็นค่าใช้จ่ายและจากการถวายภัตตาหารเช้า – เพล ในโอกาสต่าง ๆ จึงทำให้มหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย สามารถดำเนินงานการจัดการศึกษาแก่พระภิกษุ – สามเณรมาได้ถึงปัจจุบัน

​

4. ด้านการรักษาพยาบาล

มหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย ตั้งอยู่ไกลจากโรงพยาบาล เมื่อมีพระภิกษุสามเณรอาพาธ จึงเกิดความลำบากในการรักษาพยาบาล ต่อมาได้มีท่านผู้มีจิตศรัทธาสร้างตึกเพื่อเป็นสถานพยาบาล จำนวน 1 หลัง เป็นที่ทำการตรวจรักษาพระภิกษุสามเณรอาพาธ และตรวจรักษาประชาชนโดยทั่วไปในละแวกใกล้เคียง ดำเนินงานในรูปของมูลนิธิ กล่าวคือ ได้รับพระมหากรุณาธิคุณจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี พระราชทานนามมูลนิธินี้ว่า “ มูลนิธิสิรินธร ”ปัจจุบันมีพยาบาลประจำ 4 ท่าน อยู่เวรปฏิบัติหน้าที่ตลอด 24 ชั่วโมง และมีนายแพทย์ทำการตรวจรักษาโรคทั่วไปสัปดาห์ละ 1 วัน ตรวจรักษาโรคตา สัปดาห์ละ 1 วัน และแพทย์ตรวจรักษาฟัน สัปดาห์ละ 1 วัน

​​